yorgun bir haftasonunun ardından..

Aslında hiç de yazmayı sevdiğim bir başlık değil. Bloglar bence güzel şeylere paylaşmak için ama o kadar karamsar 3-4 gün geçirdik ki içimden hiç birşey yazmak gelmedi. Ama dün akşam mucize gerçekleşti.

Evet macera şöyle başladı 53 günlük iken oğlumun aldığı ve evimizin bir bireyi olan Buldog cinsi köpeğimiz (hani bir iki post önce resimlerini de koymuştum) Luca geçen Perşembe sabah ezan saatlerinde bahçemizdeki kulubesinin içinde bulunduğu büyük kafesinden, kafes kilidi kesilerek ve ağır bir levye parçası ile kırılarak kaçırıldı. Kaçırıldı demeye gönlüm hiç razı gelmiyor ama öyle. Neyse polisler geldi parmak izleri, resimler derken çalışma başladı ki tam bu sırada oturduğumuz siteden Haski cinsi bir köpeğin daha çalındığını öğrendik.. Hepimiz üzgün, oğlum herkesten daha üzgün geçen günün sonunda dün uğraşlı bir çalışma ile köpeğimize kavuştuk gece geç saatlerde. Hırsız yakalandı. Ama gelin görün ki Luca suskun olmuş, havlamıyor bile... O zıpzıp oyun delisi  köpeğimizin gözleri kıpkırmızı, titrer halde geldi eve, hemen güzel bir sıcak banyo ile temizledik. Yemek yemedi.. Oğlum onu odasına aldı. Gene ses yok.

Bu sabah biraz daha toparlamış gibi. Veteriner kontrollerini yapıyor. İnanılır gibi değil artık insanların evlerine, bahçelerine girip köpeklerini çalıyorlar bu ülkede. Biz nereye gidiyoruz böyle, neden bu kadar acımasız bir toplum olduk????

İnanın bana başka birşey yazamıyorum, gönlüm yorgun ve kızgın.