Ben henüz büyürken hep uzak ülkelerden arkadaşlarım olsun birbirimize mektuplar yazalım diye bir heyecan taşırdım içimde. 'Penpal' ... Her posta kutusunu açışımda mektupda acaba ne var, neler yazdı bana, veya acaba bu sefer ne gönderdi heyecanı sarardı içimi. Ufak kağıtlara çizilmiş resimler, renkli notlar veya yeni bir fotoğraf. Posta kutusu hep dolu olsun isterdim... Özellikle de yılbaşı yaklaşırken.
Şimdi ise bir PC nin başında tuşlara dokunarak dünyanın en uzak noktasına bile saniye içerisinde yaklaşabiliyoruz. Bu nasıl bir teknolojik hızdır anlamıyorum.
Ama bildiğim bir şey var ki ben posta kutusunu açma heyecanını tercih eden bir nesildenim herhalde. Lafı nereden nereye getirdim. Gene de eski günlerin anısına bu mektup kutusunu yapacağım ve sizlerle sonra paylaşacağım.
Gününüz aydınlık ve güzel olsun.
When I was young girl(as Paul Anka's song) I really enjoy having a penpal from different countries. Whenever I used to look at our post box I always wondered what my friend had written at that time or had sent me any colourful notes in the envelope, or any new photos. I always wanted our postbox was full of envelopes.
However, now we just sit in front of a PC and click any key to reach our friends all over the world. I believe I come from such generation that still enjoy opening post box. Basicly, I wanted to express that my next wood craft project will be above photo. Hope to share it in my future posts.
Have a bright spring day all.
Ankaralı bir blogırım ,izleyicilerinizdenim , bana da beklerim sevgiler.
YanıtlaSil