5/13/2015

Mayıs'ın getirdikleri

Merhabalar herkese,

Epey ara vermiştim bloguma. Nisan ayı benim için biraz zor ve sıkıntılı geçti. Çok sevgili babamı kaybettik. Kalça kemiği kırığı, ameliyat ve düzelememe.. Yaşlıların, daha doğrusu belli bir yaş üstünün gerçekten kendisini koruması gereken bir durum kalça kemiği kırığı. Çok aktif, spor yapan, çok okuyan bir insandı babam. Onu bu şekilde önce demans rahatsızlığı, arkasından kalça kemiği ile kaybedince biraz değişik duygular içinde buldum kendimi. Bazı şeyler zamanla küllenecektir ama anne, baba sevgisi hiç bitmez.

Babamın rahatsızlığı ve ameliyatı sırasında Türkiye'nin bir gerçeği ile tekrar yüzleşmek durumunda kaldım. Bu tür yaşlı hastaların ameliyat sonrası evde bakımları zor olduğu için hastane sonrası gerçek ve iyi rehabilitasyona ihtiyaçları var. Türkiye bu konuda gerçekten çok kısır. Avrupa'da Amerika'da olsa hasta hastaneden direk ambulans ile bu tür rehabilitasyon merkezlerine gönderiliyor ve iyice yürümeden evlerine gönderilmiyor.

Neyse, hayat devam ediyor ve hayatın rutini içerisinde bazen iyi bazen düşünceli koşuşturmamız sürüyor.

Hepimize yaşamın güzellikler ve kaliteli,sağlıklı yaşlılıklar getirmesi dileği ile.